สอนลูกศิษย์ไปตั้งแต่สมัยยังเป็นโรงเรียนสารพัดช่าง จนทุกวันนี้เป็นวิทยาลัยเทคนิค
เปลี่ยนชื่อโรงเรียนไปก็หลายหนล่ะ แต่คนเป็นครูยังอยู่ที่เดิม น้อยคนนักที่ลูกศิษย์จะนึกถึง
ครูอาจารย์และแวะมาเยี่ยมเยือน แต่ว่าช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา มีหลายคนที่ห่างหายไปนมนาน
กลับมาบ้าน มาเยี่ยมพ่อแม่ รวมถึงครูอาจารย์
มาเล่าความหลังเมื่อสมัยเรียน เขาจำได้ตลอดว่าระหว่างที่เขาเรียนมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง
เพื่อนคนไหนเป็นอย่างไร ถามถึงเพื่อนแต่ละคน ถามถึงครูอาจารย์แต่ละท่าน
นี่เป็นความสุขของคนที่เป็นครู ไม่ได้หวังสิ่งใด มีความสุขที่เห็นศิษย์ประสบความสำเร็จ
มีความเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน ตอนสมัยเรียน ไม่ได้คาดหวังอะไรมากกับอนาคต
ของศิษย์ แต่มาวันนี้ มันไปไกลเกินกว่าที่คิด
